Ολική σχολική προσέγγιση έναντι εφαρμογή στην τάξη

Στην ερώτηση: «Τι είναι το σχολείο;», η απάντηση εξαρτάται από την οπτική γωνία. Μερικοί μπορεί να μιλήσουν για τον εκπαιδευτικό και το τι συμβαίνει στην τάξη, άλλοι να αναφερθούν στην σχολική κοινότητα, στο σχολείο ως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας ή απλώς σε ό,τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του διαλείμματος. Μία ολική σχολική προσέγγιση αναγνωρίζει ότι όλες οι πτυχές της σχολικής κοινότητας επιδρούν και έχουν σημασία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την διατροφή που επηρεάζει την υγεία και την ευημερία όλων. Η ευεξία (σωματική και ψυχική υγεία) ως ολική προσέγγιση και η υγιεινή διατροφή ως ένα από τα στοιχεία της πρέπει να είναι υπόθεση όλου του σχολείου καθώς είναι γνωστό πόσο στενά συνδέονται η μάθηση και η ευημερία. Δεδομένου ότι οι νέοι περνούν τα περισσότερα από τα πρώτα 15 έως 20 χρόνια της ζωής τους σε σχολικό περιβάλλον και οι εκπαιδευτικοί και το προσωπικό του σχολείου ίσως και πολλές δεκαετίες, το σχολείο δεν είναι μόνο το επίκεντρο της ακαδημαϊκής μάθησης, αλλά και ο τόπος κοινωνικής, συναισθηματικής και σωματικής ανάπτυξης, ένα μέρος όπου καταναλώνονται πολλά τρόφιμα και ποτά. Το σχολείο είναι το μέρος όπου όλα τα μέλη, αυτής της μικρογραφίας της κοινωνίας, κάνουν φίλους, αναπτύσσουν υγιείς σχέσεις, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες και τρώνε μαζί. Η δημοκρατική ηγεσία δεν αντικατοπτρίζει μόνο το επιλεγμένο πολιτικό σύστημα ενός κράτους, αλλά εκπροσωπεί και τις πολιτισμικά διαφορετικές κοινότητες. Πού αλλού, εκτός από το φαγητό, υπάρχουν τέτοιες ποικιλίες παραδόσεων και συνηθειών; Είναι πιθανό στη σημερινή εποχή το πρόβλημα να μην είναι οι παραδοσιακές ή διαφορετικές τοπικές ή εθνικές διατροφικές συνήθειες, αλλά μάλλον η παγκοσμιοποιημένη, μαζική παραγωγή προπαρασκευασμένων τροφίμων, που είναι εύκολο και φθηνό να τα αγοράζουμε και να τα καταναλώνουμε; Σε συνεργασία με την σχολική κοινότητα, πρέπει να είναι δυνατή η ανάπτυξη ενός σχολικού περιβάλλοντος και μίας διατροφικής κουλτούρας, που θα προάγει την υγεία και τις καλές διατροφικές συνήθειες.

Για έναν διευθυντή, που είναι ενήμερος σχετικά με την ανθυγιεινή διατροφή, είναι εύκολο απλά να μην επιτρέπει ορισμένα τρόφιμα να έρχονται από το σπίτι ή να υπάρχουν στο κυλικείο του σχολείου. Ωστόσο, η εμπειρία δείχνει ότι η απαγόρευση δημιουργεί αντιλήψεις που την υπονομεύουν. Ένας δημοκρατικά προσανατολισμένος ηγέτης γνωρίζει ότι η βάση για βιώσιμες λύσεις βρίσκεται στη συμμετοχή: Οι επαγγελματικές αιτιολογίες για την δημοκρατική ηγεσία στα σχολεία βασίζονται στη φύση της ίδιας της δημοκρατίας και των κοινωνικών πλαισίων των κοινοτήτων μας. Η επίτευξη μιας δημοκρατικής συναίνεσης σε θέματα μεταξύ των εκπαιδευτικών φορέων είναι συχνά δύσκολη στις σημερινές ποικιλόμορφες κοινότητες. Ως εκ τούτου, οι διευθυντές πρέπει να προσπαθήσουν να καλλιεργήσουν και να προάγουν ένα περιβάλλον ευαισθητοποίησης προς τις αξίες των άλλων. Πρέπει να δίνουν σημασία στις ενέργειες των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονέων και των μελών της κοινότητας με τα οποία αλληλεπιδρούν. Το όφελος αυτής της αυθεντικής μορφής ηγεσίας προκύπτει όταν οι διευθυντές μέσω της κατανόησης των αξιών των άλλων, αποκτούν πληροφορίες για το πώς θα μπορούσαν να επηρεάσουν καλύτερα τις συνήθειες των υπολοίπων για την επίτευξη στόχων, όπως το υγιεινό φαγητό και οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες. Για να τους συμπεριλάβει όλους, ο διευθυντής πρέπει να γνωρίζει ποιος ξέρει τι, ποιος έχει εμπειρία στον τομέα ενός συγκεκριμένου θέματος. Ως επικεφαλής του σχολείου, είναι ενήμερος για τις ικανότητες των άλλων και τους εξηγεί ότι μπορούν να υποστηρίξουν τη σχολική τους κοινότητα με τις γνώσεις και την εμπειρία τους (δεξιότητες)! Από την άποψη της δημοκρατικής κατανόησης, αυτό σημαίνει επίσης ότι μοιράζεται την εξουσία με άλλους, γι’αυτό πρέπει να είναι προετοιμασμένος.