2.2 Η πολιτισμική διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα διευκρινίζουν ποιες δημοκρατικές διαδικασίες ασκούνται, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, την ελευθερία των επικοινωνίας (δηλαδή, την απαγόρευση της λογοκρισίας), το δικαίωμα του εκλέγειν, και την αρχή της ισότητας και της μη διάκρισης που ισχύει για την απόλαυση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος. Όταν οι χώρες επικυρώνουν μια συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπόσχονται να εναρμονίσουν τις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές, έτσι ώστε να είναι συνεπείς με αυτά τα διεθνή πρότυπα. Το κάνουν με ελεύθερη βούληση.

Τι συμβαίνει όμως αν το κράτος δεν κατορθώσει να διατηρήσει τις υποσχέσεις του για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί προστασίας που έχουν καθιερωθεί από τον ΟΗΕ και από περιφερειακούς οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα οι οποίοι έχουν θεσπίσει περιφερειακούς νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα τους οποίους οι κυβερνήσεις μπορούν να υπογράψουν. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη υπάρχει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία επικεντρώνεται σε ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Οι κυβερνήσεις μπορούν επίσης να υπογράψουν τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, ο οποίος καθορίζει οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα. Αν μια κυβέρνηση έχει υπογράψει τη Σύμβαση, αλλά ενήργησε κατά αντίθετο τρόπο, οι πολίτες (και, μάλιστα, κάθε πρόσωπο που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του κράτους) από τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, μπορεί τελικά να υποβάλει καταγγελία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πραγματοποιείται στο πλαίσιο κυβερνήσεων που οργανώνονται ως συνταγματικές δημοκρατίες μέσω των συνήθων μηχανισμών των δημοκρατικών διαδικασιών. Οι μηχανισμοί αυτοί περιλαμβάνουν την εξέλιξη των νόμων, αλλά και μια κουλτούρα συμμετοχής και εμπλοκής των πολιτών.

Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα εξαρτώνται από ένα θεσμικό πλαίσιο που αποτελείται από δύο συστατικά: ένα σύνολο κανόνων και αρχών που καθορίζονται από το Σύνταγμα και το νομικό σύστημα, και μια πολιτική κουλτούρα. Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ενσωματωμένα σε ένα σύνολο αρχών, αξιών και ευθυνών. Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα επιτρέπουν την διαφωνία πάνω σε θέματα, αλλά αυτή μπορεί να συμβεί μόνο εάν υπάρχει ισχυρή συναίνεση σχετικά με το πλαίσιο που επιτρέπει και προστατεύει, αλλά και περιορίζει τις ελευθερίες. Μπορείτε να διαφωνείτε σχεδόν με τα πάντα, αλλά αυτό λειτουργεί μόνο αν όλοι ταυτίζονται με το σύστημα που επιτρέπει την διαφωνία.