Φυλλάδιο μαθητή 3.1: Το σχολείο στην άκρη του δάσους

Υπήρχε κάποτε μια κοινότητα ανθρώπων που ζούσε σε πυκνά δάση στην πλευρά μιας οροσειράς. Ήταν θρησκευόμενοι άνθρωποι που ανέτρεφαν τα παιδιά τους με αυστηρούς κανόνες λατρείας προς τους θεούς τους. Σύμφωνα με την θρησκεία τους, δεν υπήρχαν διαφορές ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες.

Ανάμεσα στα βουνά και το άκρο της χώρας βρισκόταν μια τεράστια πεδινή έκταση. Μια άλλη κοινότητα ανθρώπων ζούσε στην πεδιάδα. Δεν είχαν καμία θρησκεία, αλλά εργάζονταν σκληρά και βοηθούσαν ο ένας τον άλλο. Ήταν άγριοι πολεμιστές και οι άντρες ήταν το κυρίαρχο φύλο. Οι γυναίκες ήταν σεβαστές, αλλά δεν μπορούσαν να γίνουν ηγέτες.

Οι άνθρωποι του δάσους δεν είχαν τίποτα κοινό με τους ανθρώπους της πεδιάδας. Ανάμεσά τους υπήρχε μίσος και φόβος. Μερικές φορές είχαν πολεμήσει μεταξύ τους.

Μια μέρα ένας νεαρός άνδρας έφτασε στην άκρη του δάσους. Ανακοίνωσε ότι ήθελε να χτίσει ένα σχολείο εκεί, ώστε να εκπαιδεύονται μαζί τα παιδιά των δύο κοινοτήτων, και έτσι να υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στους δυο λαούς.

Σύντομα, χτίστηκε ένα απλό ξύλινο κτίριο και ήρθε η μέρα που ο εκπαιδευτικός άνοιξε το σχολείο για πρώτη φορά. Μερικά παιδιά από τις δυο κοινότητες πήγαν για να δουν πώς ήταν. Οι γονείς και οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων παρακολούθησαν με αγωνία.

Στην αρχή, υπήρχαν προβλήματα μεταξύ των παιδιών. Βρίζονταν μεταξύ τους και οι τσακωμοί ήταν συχνοί. Αλλά τα παιδιά άρχισαν να βλέπουν ότι άξιζε να πηγαίνουν στο σχολείο και σταδιακά τα πράγματα βελτιώνονταν. Ο εκπαιδευτικός ήταν αυστηρός αλλά δίκαιος, και αντιμετώπιζε όλους τους μαθητές ισότιμα. Σεβόταν τους διαφορετικούς τρόπους ζωής των μαθητών του και προσάρμοζε τη διδασκαλία του ανάλογα.

Όλο και περισσότερα παιδιά άρχισαν να πηγαίνουν στο σχολείο στην άκρη του δάσους.

Ωστόσο, γρήγορα έγινε σαφές ότι τα περισσότερα παιδιά που παρακολουθούσαν το σχολείο ήταν από την πεδιάδα. Τα παιδιά από το δάσος αποτελούσαν μόνο το ένα τέταρτο των μαθητών. Ο εκπαιδευτικός μίλησε στους γονείς και των δύο πλευρών για να τους ενθαρρύνει και να τους καθησυχάσει.

Ένα πρωί όμως, ο εκπαιδευτικός βρήκε το σχολείο καμένο ολοσχερώς.

(Βασισμένο σε μια ιστορία Ted Huddleston του Citizenship Foundation)