Φυλλάδιο μαθητή 9.1: Το Βασίλειο του Σίκκαλ

Το Σίκκαλ είναι μια χώρα που βρίσκεται ψηλά στα βουνά. Για αιώνες η επαφή με τον έξω κόσμο υπήρξε ελάχιστη.

Αν και το Σίκκαλ είναι ένα μικροσκοπικό βασίλειο, έχει προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Αυτό οφείλεται κυρίως στον ασυνήθιστο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας του.

Κατ’ αρχάς, κανένας άνθρωπος στο Σίκκαλ δεν πεινάει. Οι κάτοικοι του Σίκκαλ παράγουν τα τρόφιμά τους τα οποία μοιράζονται ανάλογα με τις ανάγκες τους. Σε κάθε οικογένεια παρέχεται ένα σπίτι. Το μέγεθος του σπιτιού εξαρτάται από τον αριθμό των μελών της οικογένειας. Τα καύσιμα για θέρμανση και μαγείρεμα παρέχονται δωρεάν, καθώς και τακτικές υπηρεσίες επισκευής. Αν κάποιος αρρωστήσει, υπάρχει ιατρική περίθαλψη. Για όλους τους κατοίκους προβλέπεται ιατρικός έλεγχος κάθε έξι μήνες και υπάρχουν τακτικές υπηρεσίες φροντίδας για ηλικιωμένους, οικογένειες με μικρά παιδιά και όποιον έχει ανάγκη επιπλέον φροντίδας.

Στο Σίκκαλ, όλοι έχουν πρόσβαση στα όμορφα πράγματα στη ζωή. Κάθε οικογένεια λαμβάνει μια φορά τον χρόνο ένα βιβλιάριο κουπονιών τα οποία ανταλλάσσονται με είδη πολυτελείας, όπως αρώματα, έπιπλα ή μπαχαρικά. Τα κουπόνια μπορούν να χρησιμοποιηθούν αμέσως ή να φυλαχθούν για κάποια ιδιαίτερη περίπτωση.

Πώς έχουν οργανώσει έτσι τη ζωή τους οι κάτοικοι του Σίκκαλ; Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, το Σίκκαλ κυβερνάται από μια βασιλική οικογένεια. Ο τωρινός βασιλιά είναι ο Σικ III. Αυτός αποφασίζει για τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτούνται σε κάθε είδος εργασίας, όπως στην καλλιέργεια τροφίμων, το χτίσιμο των σπιτιών ή την ιατρική περίθαλψη. Τα άτομα που κάνουν αυτές τις δουλειές επιλέγονται στην ηλικία των πέντε ετών και στέλνονται σε ανάλογες σχολές εκπαίδευσης. Οι αγρότες πηγαίνουν στη γεωργική σχολή, οι εργάτες σε τεχνική σχολή, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας στην ιατρική σχολή, και ούτω καθεξής. Όλοι οι υπόλοιποι σε ηλικία εργασίας απασχολούνται σε κάποιο από τα παλάτια του βασιλιά Σικ.

Το πιο αξιοθαύμαστο είναι ότι στο Σίκκαλ δεν υπάρχουν χρήματα. Κανείς δε χρειάζεται να πληρώνεται γιατί όλοι έχουν ό,τι χρειάζονται!

Ίσως να αναρωτιέστε αν κάποιος στο Σίκκαλ παραπονιέται ποτέ για αυτές τις ρυθμίσεις. Στην πραγματικότητα, αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια. Οι λίγοι άνθρωποι που διαμαρτύρονται οδηγούνται σε ασφαλή ψυχιατρικά νοσοκομεία. Τελικά, θα πρέπει να είναι κανείς τρελός για να διαμαρτυρηθεί για τη ζωή σε μια κοινωνία όπως αυτή, έτσι δεν είναι;