2 – Φάκελος εργασίας 8: Αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Living Democracy » Textbooks » 2 – Φάκελος εργασίας 8: Αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών

Για την καθημερινή σχολική πρακτική, η αυτοαξιολόγηση της διδασκαλίας είναι ο πιο πραγματιστικός και πιο εύκολος τρόπος αξιολόγησης. Συνήθως, αυτά τα είδη αξιολόγησης πραγματοποιούνται αυτόματα μεταξύ των εκπαιδευτικών, αν και όχι συστηματικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εκπαιδευτικοί αναστοχάζονται την διδασκαλία τους κάθε φορά που αισθάνονται ότι είναι αναγκαίο ή ακολουθώντας την διαίσθησή τους, κυρίως σε περιπτώσεις όπου δεν ήταν ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα. Προκειμένου να διευκολυνθούν αυτές οι αυτο-αναστοχαστικές διαδικασίες, λίστες ελέγχου σαν την παρακάτω θα μπορούσαν να βοηθήσουν:

  • Πώς έχω ενεργοποιήσει τη μαθησιακή διαδικασία;
  • Πώς μπορώ να διατηρήσω το ενδιαφέρον των μαθητών για το περιεχόμενο;
  • Οδηγήθηκαν οι μαθητές σε κεντρικά προβλήματα ή εργασίες;
  • Είναι ορατό το επίκεντρο ενός διδασκόμενου μαθήματος;
  • Πόσες ερωτήσεις έκανα;
  • Τι είδους ερωτήσεις έκανα;
  • Τι είδους ερωτήσεις έκαναν οι μαθητές;
  • Ήταν οι ερωτήσεις σχετικές με τα προβλήματα ή τις εργασίες;
  • Ποιες συνεισφορές των μαθητών πυροδότησαν ποιες ερωτήσεις;
  • Άκουσα τους μαθητές;
  • Τηρήθηκαν οι συμφωνηθέντες κανόνες επικοινωνίας στην τάξη;
  • Πώς αντέδρασα στις συνεισφορές των μαθητών;
  • Επανέλαβα τις συνεισφορές των μαθητών λέξη προς λέξη;
  • Χρησιμοποίησα στερεοτυπικές μορφές ενίσχυσης;
  • Ήταν η διάδραση μεταξύ των μαθητών υποβοηθούμενη;
  • Ποιο ήταν κατά προσέγγιση το ποσοστό της δικής μου συνεισφοράς;
  • Ποιο ήταν κατά προσέγγιση το ποσοστό της συνεισφοράς των μαθητών;
  • Υπήρξαν μαθητές με εξαιρετικά υψηλό ποσοστό συνεισφοράς;
  • Ποια ήταν η συμμετοχή των κοριτσιών σε σύγκριση με τα αγόρια;
  • Τι είδους συνεισφορά είχαν οι λεγόμενοι «δύσκολοι» μαθητές;
  • Επικεντρώθηκα σε ορισμένους μόνο μαθητές;
  • Πώς προέκυψαν καταστάσεις σύγκρουσης;
  • Ποια ήταν η πορεία των συγκρούσεων;
  • Πώς αντιμετωπίστηκαν οι συγκρούσεις;
  • Ήταν οι εργασίες που δόθηκαν κατανοητές από τους μαθητές;
  • Πώς εντάχθηκαν οι εργασίες στην όλη διαδικασία;
  • Τι είδους υποστήριξη παρείχα;
  • Πώς παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα;
  • Πώς καταγράφηκαν η γνώση, οι ιδέες ή οι διαπιστώσεις;
  • Άλλες ερωτήσεις;

Όταν χρησιμοποιούνται κατάλογοι ελέγχου, όπως αυτός, πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση του έχει νόημα μόνο αν γίνεται επί τη βάσει μιας στέρεης, επιστημονικά θεμελιωμένης και εμπειρικά  εξασφαλισμένης γνώσης σχετικά με την διδασκαλία και τις επιπτώσεις της. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, η απλή απάντηση στις ερωτήσεις θα οδηγήσει σε μια υποχρεωτική πράξη και τίποτα άλλο. Δεύτερον, οι περισσότεροι από τους καταλόγους που χρησιμοποιούνται είναι κάτι σαν ένας συμφυρμός διαφορετικών πτυχών, αλλά δεν αποτελούν μια πλήρη συλλογή όλων των πτυχών που θα μπορούσαν να προκύψουν σε ένα συγκεκριμένο μάθημα. Ως εκ τούτου, κατά τη χρήση καταλόγων ελέγχου είναι υψίστης σημασίας να τους αφήνουμε πάντα ανολοκλήρωτους ή να διατηρούμε κάποιο χώρο για πτυχές που δεν μπορούν να προβλεφθούν.36

36. Becker G. E. (1998), Unterricht auswerten und beurteilen, Beltz, Weinheim.

2 - Φάκελος εργασίας 7: Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών
2 - Φάκελος εργασίας 9: Δουλεύουμε με ημερολόγια, ημερολόγια εργασιών, φακέλους εργασιών (portfolio)37
Print
Κατεβάστε