1. Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Περί τίνος πρόκειται;

Η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ένα διεθνές νομικό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα που ρυθμίζει τα δικαιώματα των παιδιών. Υιοθετήθηκε το 1989 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η Σύμβαση αποτελείται από 41 άρθρα σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών, ένα άρθρο σχετικά με την ευαισθητοποίηση του κοινού και την εκπαίδευση, και δώδεκα άρθρα σχετικά με το πώς η Σύμβαση παρακολουθείται, επικυρώνεται και τίθεται σε ισχύ. Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού υιοθετήθηκε ομόφωνα από περισσότερες χώρες από οποιοδήποτε άλλο διεθνές νομικό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008, 193 χώρες είχαν υπογράψει και επικυρώσει τη Σύμβαση.

Πώς ορίζεται το παιδί, σύμφωνα με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού;

Με τον όρο “παιδί”, ο ΟΗΕ εννοεί όλους τους νέους ηλικίας κάτω των 18 ετών, εκτός εάν η ηλικία της ενηλικίωσης (δηλαδή η ηλικία στην οποία ένα άτομο είναι νομικά αναγνωρισμένο ως ενήλικας) επιτυγχάνεται νωρίτερα. Αυτό σημειώνεται στο πρώτο Άρθρο της Σύμβασης.

Πώς λειτουργεί η Σύμβαση;

Η Σύμβαση δεν αποτελεί εθνική νομοθεσία. Ωστόσο, οι αρχές της Σύμβασης πρέπει να αντικατοπτρίζονται στην εθνική νομοθεσία, στην πολιτική δράση και τα προγράμματα των διαφόρων κρατών. Οι κυβερνήσεις πρέπει, επίσης, να υποβάλλουν τακτικές εκθέσεις στα Ηνωμένα Έθνη σχετικά με την πρόοδο στην εφαρμογή της Σύμβασης. Αυτό το σύστημα υποβολής εκθέσεων θέτει υπό πίεση στις κυβερνήσεις  προκειμένου να σέβονται πραγματικά τα δικαιώματα του παιδιού.

Έχει πραγματικά επίπτωση στη ζωή μας η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού;

Με την επικύρωση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, οι κυβερνήσεις υποχρεώνονται να σεβαστούν τα δικαιώματα των ατόμων κάτω των 18 ετών, προκειμένου να μπορέσουν να συμμετέχουν στις αποφάσεις που τους αφορούν, να διασφαλίσουν την επιβίωσή τους και να τους προστατεύουν από οποιοδήποτε βλάβη. Το Άρθρο 4 ορίζει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να υποστηρίζουν τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά μας δικαιώματα «στο μέγιστο βαθμό των διαθέσιμων πόρων τους». Μόνο εάν και όταν γνωρίζουμε και κατανοούμε τι είναι γραμμένο στη Σύμβαση, μπορούμε να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα αυτά καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα παιδιά.